ΣΧΟΛΗ ΙΚΑΡΩΝ

Η Σχολή Ικάρων (ΣΙ), στα πλαίσια των σπουδών της, παράγει και μεταδίδει τη γνώση στους σπουδαστές της με την έρευνα και διδασκαλία της αεροπορικής επιστήμης και τεχνολογίας, καθώς και των συναφών θεωρητικών, θετικών και εφαρμοσμένων επιστημών. Αναπτύσσει τις στρατιωτικές αρετές και τη στρατιωτική αγωγή, ώστε να διαμορφώνει αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας με στρατιωτική και αεροπορική συνείδηση, μόρφωση ανώτατου επιπέδου, καθώς και κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική παιδεία και αγωγή, παρέχοντάς τους τα εφόδια για να καταστούν ικανοί ηγήτορες με άρτια επαγγελματική και επιστημονική κατάρτιση.

Η Σχολή Ικάρων υπάγεται στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ) και έχει έδρα της την Αεροπορική Βάση Δεκέλειας, στο Τατόι. Η διάρκεια σπουδών είναι τετραετής.

Οι μαθητές κατά τη διάρκεια της φοίτησης διαμένουν υποχρεωτικά εντός της Σχολής, εξέρχονται δε μόνο με την άδεια του Διοικητού της Σχολής, τις ημέρες και περιόδους που προβλέπονται στον Κανονισμό της Σχολής. Όλα τα έξοδα φοίτησης και διαμονής βαρύνουν το Δημόσιο και επιπλέον λαμβάνουν μηνιαίο χρηματικό βοήθημα.

Στη ΣΙ λειτουργεί το Τμήμα Αεροπορικών Επιστημών (ΤΑΕΠ) με τις ακόλουθες Κατευθύνσεις: (α) Ιπταμένων, (β) Μηχανικών (γ) Ελεγκτών Αεράμυνας.

Η Κατεύθυνση μετά το 1ο ή το 2ο έτος δύναται να παρέχει Ειδικεύσεις με κατάλληλο Πρόγραμμα Σπουδών, οι οποίες άπτονται αναγνωρισμένου επιστημονικού αντικειμένου. Η ποσοτική κατανομή των Ικάρων κάθε σειράς σε συγκεκριμένη Ειδίκευση καθορίζεται από το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο, σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας.

Στη ΣΙ παρέχεται στρατιωτική και ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Επιπλέον, για την Κατεύθυνση Ιπταμένων παρέχεται πτητική εκπαίδευση.

Η στρατιωτική εκπαίδευση αφορά στις θεωρητικές, τεχνικές και πρακτικές γνώσεις και δεξιότητες, καθώς και στην πρακτική εξάσκηση και εφαρμογή της στρατιωτικής επιστήμης και τεχνολογίας στο οικείο επιχειρησιακό περιβάλλον.

Η πτητική εκπαίδευση αφορά στις θεωρητικές, τεχνικές και πρακτικές γνώσεις και δεξιότητες, καθώς και στην πρακτική εξάσκηση και εφαρμογή της αεροπορικής επιστήμης και τεχνολογίας στο οικείο επιχειρησιακό περιβάλλον.

Η ακαδημαϊκή εκπαίδευση αφορά στην επιστημονική γνώση των αντικειμένων των θετικών, εφαρμοσμένων, τεχνολογικών, κοινωνικών, ανθρωπιστικών και θεωρητικών επιστημών, οι οποίες διδάσκονται στη ΣΙ και στηνοποία υπάγονται όλα τα μαθήματα επιστημονικού χαρακτήρα τα οποία υποστηρίζουν γνωστικά τη θεωρητική και πρακτική στρατιωτική και πτητική εκπαίδευση.

ΣΧΟΛΗ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ (ΣΜΥΑ)

“Γνους Πράττε” (Πιττακού Μυτιληναίου, 650 – 570 π.Χ.)(Να ενεργείς έχοντας γνώση)

Το σήμα – έμβλημα της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΜΥΑ) αποτελείται από σύνθεση απεικονιζόμενη επί ασπίδας.Το γαλάζιο φόντο και τα φτερά αντιστοιχούν στην Πολεμική Αεροπορία. Το βιβλίο συμβολίζει τη γνώση που αποκτάται από τη μάθηση και η δάδα την αέναη μετάδοσή της. Στο κάτω μέρος απεικονίζονται τα εμβλήματα των τριών Σχολών της ΠΑ, της Σχολής Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας, της Σχολής Υπαξιωματικών Διοικητικών και της Σχολής Ιπτάμενων Ραδιοναυτίλων, όπου με τη συνένωσή τους προκύπτει η ΣΜΥΑ. Από αυτήν προέρχονται τρία δυναμικά βέλη που συμβολίζουν τις τρεις κατευθύνσεις εκπαίδευσης που παρέχει η ΣMΥΑ (Τεχνολογικής, Επιχειρησιακής, Διοικητικής & Εφοδιαστικής Υποστήριξης).

Η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας, ιδρύθηκε το 2016, προς αντικατάσταση των Σχολών Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΤΥΑ), Υπαξιωματικών Διοικητικών (ΣΥΔ) και Ιπτάμενων Ραδιοναυτίλων (ΣΙΡ). Βρίσκεται στην Αεροπορική Βάση (ΑΒ) Δεκέλειας, στο Τατόι Αττικής.

Η διάρκεια φοίτησης στη Σχολή είναι τρία (3) χρόνια. Καθ’ όλη τη διάρκεια σπουδών, η υποστήριξη των μαθητών σε ένδυση,υπόδηση, εξοπλισμό, σίτιση, διαμονή, εκπαιδευτικό υλικό, ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, γίνεται με μέριμνα της Σχολής.

Η Σχολή έχει ως αποστολή να παράγει, μετά από κατάλληλη εκπαίδευση, άνδρες και γυναίκες μόνιμους Υπαξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας, με άρτια στρατιωτική αγωγή και επαγγελματική κατάρτιση, για την κάλυψη των υπηρεσιακών αναγκών της. Στη Σχολή παρέχεται Ακαδημαϊκή και Στρατιωτική εκπαίδευση.

Η Ακαδημαϊκή Εκπαίδευση αποσκοπεί στην απόκτηση της επιστημονικής γνώσης των αντικειμένων των θετικών, εφαρμοσμένων, τεχνολογικών, κοινωνικών ανθρωπιστικών και θεωρητικών επιστημών καθώς και της αεροπορικής επιστήμης, ώστε να εξασφαλίζεται η επαγγελματική κατάρτιση των Δοκίμων.

Η Στρατιωτική Εκπαίδευση αποσκοπεί στην ανάπτυξη της στρατιωτικής ικανότητας των Δοκίμων με την παροχή θεωρητικής και πρακτικής εκπαίδευσης καθώς και τη βελτίωση, μέσω της εκπαίδευσης στη φυσική αγωγή, της φυσικής τους κατάστασης, ώστε να καθίστανται ικανοί για την εφαρμογή της στρατιωτικής επιστήμης και τεχνολογίας στο οικείο επιχειρησιακό περιβάλλον.

Η Πτητική Εκπαίδευση παρέχεται μόνο στην ειδικότητα Ραδιοναυτίλου και αποσκοπεί στην απόκτηση των πτητικών γνώσεων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων καθώς και στη διαμόρφωση αεροπορικής προσωπικότητας, ώστε να εξασφαλίζονται οι απαιτήσεις της ειδικότητας. Η Πτητική Εκπαίδευση διακρίνεται σε εκπαίδευση εδάφους και εκπαίδευση αέρος.

Στο πρώτο έτος της Σχολής οι Δόκιμοι κατανέμονται στις ειδικότητες που θα φοιτήσουν. Η κατανομή των ειδικοτήτων ανά αριθμό και ανά έτος καθορίζεται από τις ανάγκες της ΠΑ. Για τον διαχωρισμό των Δοκίμων σε ειδικότητες λαμβάνονται υπόψη:(1) Η σειρά επιτυχίας στις εισαγωγικές εξετάσεις.(2) Ο αριθμός των θέσεων της αντίστοιχης ειδικότητας όπως καθορίζεται από την Πολεμική Αεροπορία.(3) Η επιθυμία των Δοκίμων

Μετά το πέρας της εκπαίδευσης των Δοκίμων της ΙΙΙης Τάξης, συντάσσεται από τη Σχολή, πίνακας τελικής βαθμολογίας και τελικής σειράς αρχαιότητας. Μετά την κύρωση του ως άνω πίνακα, προκαλείται η έκδοση προεδρικού διατάγματος ονομασίας των αποφοιτούντων ως Μονίμων Σμηνιών. Οι ονομαζόμενοι Μόνιμοι Σμηνίες κατατάσσονται στα μόνιμα στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας, εντασσόμενοι στις επετηρίδες Υπαξιωματικών των Σωμάτων Τεχνικής Υποστήριξης, Υπηρεσιών Υποστήριξης και Ραδιοναυτίλων, ανά ειδικότητα

ΓενικάΠρωτοπόροι της ιδέας για την κατάκτηση του αέρα ήταν οι Αρχαίοι Έλληνες. Στην Αρχαιότητα αφθονούν οι πτήσεις Θεών και Ηρώων. Ο φτεροπόδαρος Ερμής πετούσε συχνότατα, ενώ ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος μπορούν να θεωρηθούν οι πρώτοι μυθικοί Αεροπόροι που πέταξαν με ανθρώπινα μέσα. Με την πρώτη εμφάνιση του αεροπλάνου η χώρα μας ως συνεχιστής της μυθικής πτήσης του Ίκαρου και Δαίδαλου έθεσε πρωταρχικό στόχο την ιδέα της χρησιμοποίησης του αεροσκάφους ως πολεμικό όπλο και δημιούργησε τον κλάδο της Πολεμικής Αεροπορίας στις Ένοπλες Δυνάμεις.Χιλιάδες χρόνια αργότερα Έλληνες τεχνικοί, οδηγούμενοι από τις ίδιες ανησυχίες µε αυτές του Δαίδαλου και χωρίς να έχουν αξιόλογη πείρα, συντηρούσαν τα πρωτόγονα Αεροσκάφη της εποχής τους, τα οποία για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία Έλληνες Αεροπόροι χρησιμοποίησαν για πολεμικές αποστολές, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.Η εξελισσόμενη πορεία του όπλου της Πολεμικής Αεροπορίας σε συνάρτηση με τη ραγδαία τεχνολογική πρόοδο, την επέκταση της Διοικητικής υποστήριξης, επέβαλε τη δημιουργία των τριών σχολών ΣΤΥΑ, ΣΥΔ και ΣΙΡ.